هدف پژوهش بررسی رابطه درگیری مدرسه‌ای و باورهای فراشناختی با گرایش به ترک تحصیل در دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر اهواز است. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر اهواز در سال تحصیلی 1404-1403 می‌باشد. در این پژوهش، حجم نمونه برابر با 351 نفر می‌باشد که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه محقق ساخته گرایش به ترک تحصیل، پرسشنامه درگیری مدرسه‌ای و پرسشنامه باورهای فراشناختی ولز و کاترایت-هاتون (2004) بود. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان و گام به گام تحلیل شدند. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین درگیری مدرسه‌ای و گرایش به ترک تحصیل ارتباط منفی و معناداری وجود دارد. همچنین، بین باورهای فراشناختی و گرایش به ترک تحصیل نیز ارتباط منفی و معناداری وجود داشت. بعلاوه، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین خرده مقیاس‌های درگیری مدرسه‌ای، درگیری رفتاری و درگیری شناختی و از بین مؤلفه‌های باورهای فراشناختی، مؤلفه‌های خودآگاهی شناختی و باورهای مثبت پیش‌بینی‌کننده‌های معنی‌دار گرایش به ترک تحصیل بودند. بنابراین، هم درگیری مدرسه‌ای و هم باورهای فراشناختی از جمله عوامل مؤثر در پیشگیری از گرایش دانش‌آموزان به ترک تحصیل می‌باشند.

درگیری مدرسه‌ای باورهای فراشناختی گرایش به ترک تحصیل دانش‌آموزان