دوره 6، شماره 65، آذر 1403، صفحات 18 - 35

نویسندگان : مریم مسعودی* ¹

چکیده :
یکی از مقامات بلند معنوی در مسیر حرکت الهی مقام رضا است، کسی که به مقام رضا نائل شود، همواره در سرور و راحتی به‌سر می‌برد؛ زیرا به‌همه چیز به چشم رضایت می‌نگرد و در واقع همه امور بر وفق مراد او پیش می‌رود. این نوشتار که با رویکرد توصیفی تحلیلی و به روش کتابخانه‌ای است، پس از مفهوم‌شناسی، به انواع مقام عرفانی رضا (رضای خدا از بنده و رضای بنده از خدا) در قرآن می‌پردازد. و به این نکته را یادآور می‌شود که مقام عرفانی رضا نه‌تنها در خود شخص، آثار تربیتی و پیامدهای بزرگ اخلاقی‌ای دارد؛ بلکه در سلوک اجتماعی نیز آثاری همچون خوش زبانی، سخن سنجیده، شنیدن و تحمل سخن دیگران و... به همراه دارد و سپس در پرتو قرآن، نهج البلاغه و روایات و دیدگاه مفسران و دانشمندان علم اخلاق، نقش رضا در سیر و سلوک انسان به سوی خدا مورد پژوهش قرار گرفته است.

کلمات کلیدی :
رضا، سعادت، سلوک اجتماعی، روابط حسنه و رعایت آداب.