مقدمه: وابستگی و اعتیاد به تلفن همراه مشکلی جدی برای کار و زندگی اجتماعی و خانوادگی است و بر سازه های مختلف سلامت روان، ارتباطات بین فردی و ایجاد تنش در خانواده تأثیر می گذارد. هدف مطالعه تعیین رابطه اعتیاد به تلفن همراه و میزان شادکامی در زنان خانه دار است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی، 100 زن خانه دار با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه اعتیاد به تلفن همراه سواری (1392) شامل 13 سؤال در سه حیطه خلاقیت زدایی(7سؤال)، میل گرایی(3سؤال) و تنهایی (3سؤال) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد شامل 29 سؤال چهار گزینه ای بود. داده ها در نرم افزار SPSS20 وارد و با ضریب همبستگی پیرسون آنالیز شدند. یافته‌ها: بین اعتیاد به تلفن همراه و میزان شادکامی در زنان خانه دار رابطه‌ای منفی و معنادار وجود داشت. نتیجه‌گیری: اعتیاد به تلفن همراه می تواند منجر به کاهش میزان شادکامی در زنان خانه دار شود. بنا براین لازم است راهکارها و برنامه های لازم برای پیشگیری از آسیب پذیری آنان در جامعه پایه ریزی شود.

اعتیاد به تلفن همراه شادکامی زنان خانه دار