بشر در طول تاریخ، خصوصاً از زمانی که توانایی های خود را کشف کرد، همواره برای دستیابی به پیشرفت و گسترش دامنه ارتباطات و نفوذ خود در تلاش و تکاپو بوده است؛ پدیده جهانی سازی، که دارای جنبه‌هاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي، سیاسی و ... است، در انتهای قرن بیستم ظهور یافت و هم اکنون به یکی از بزرگ ترین چالش های فکری بشر تبدیل شده است. جهانی سازی در همه ابعاد و حوزه ها، فرصت ها، محدودیت ها و تهدیداتی را به دنبال دارد. سؤال اساسی این است که چگونه می توان با پدیده جهانی سازی برخورد یا تعامل داشت؟ آيا جهاني‌شدن به توليد و استقرار يك فرهنگ عام سیر می کند؟ يا با حفظ و حتي تقويت لايه‌هاي پيشين، به تولید هويت جديدي متناسب با اوضاع جدید می پردازد؟ همزمان با پیشرفت جوامع، ارتباطات روند پیچیده تری یافته است، در این میان برخی کشورها تلاش دارند تا دیگر جوامع را تحت کنترل و هدایت خود در آورند و در موضع ضعف نگه دارند. به تبع این خصوصیات، از نتايج چندوجهي جهاني‌شدن، برانگیخته شدن ديدگاه‌ها و داوري‌هاي بعضاً متناقض در ميان تحليلگران است.

جهانی شدن بعد اجتماعی ارتباطات و فرهنگ عصر فرامدرن