دوره 5، شماره 56، اسفند 1402، صفحات 44 - 53

نویسندگان : محمد حسین پیروز* ¹ ، جعفر تابان ²

چکیده :
یکی از موضوعاتی که درقرآن کریم به گونه ای مبسوط و موکّد تبیین گردیده است مسأله خلق و آفرینش جهان هستی و مجموعه کائنات در مفهوم مطلق آن است. قرآن با بينشي عميق، سرنوشت نهايي و هدف از آفرينش انسان و حتّي جهان را مورد بررسي و كنكاش قرار داده و مقصد و مقصود مشخصي را براي آفرينش بيان نموده است. چرا كه آفرينش اين جهان بزرگ و هم چنین خلقت موجود عظيمي به نام انسان، نمي‌تواند بدون هدف و باطل باشد.هدفمند بودن خلقت هستی فی نفسه و در ذات خود حکمتی را می طلبد که با ملاحظات مصالحی آن را ایجاب می کند و ما را سوی معرفت حضرت حق و در نتیجه کمال و رسیدن به آن سوق می دهد و بسوی آن رهنمون می سازد. از جمله حکمت های جهان آفرینش از دیدگاه قرآن؛ آزمايش و ابتلاء، عبادت و پرستش، رسیدن به رحمت الهی، شکوفا شدن استعدادها و غیره نام برد.

کلمات کلیدی :
انسان، جهان، رحمت، تقوی، حکمت، قرآن