دوره 6، شماره 58، اردیبهشت 1403، صفحات 77 - 99

نویسندگان : مهدی اکبری* ¹

چکیده :
ظهور عدالت ترمیمی نتیجه یکی از تحولات به وجود آمده در نگرش به عدالت کیفری و تفکر ناظر به جرم در دو دهه گذشته می‌باشد. عدالت ترمیمی، ساختاری فلسفی است که نوع دیگری از اندیشه و تفکر نسبت به جرم و عدالت کیفری را عرضه می‌کند. ظهور و پیدایش عدالت ترمیمی نتیجه یکی از تحولات به وجود آمده در نگرش به عدالت کیفری در رویکردی جرم‌شناسی و به طورکلی، تحول در تفکر ناظر به جرم در دودهه اخیر است.تعیین سیاست کیفری در هر نظام حقوقی در موضوعات مختلف و جدید در سطح کلان موجب پربار شدن هر چه بیشتر قوانین می‌گردد. بطوری که امروزه قوانین کیفری در تقابل آشکار با هم قرار داشته و بر اساس این تقابلات است که می توان درجه ی پیشرفت قوانین و در نتیجه دامنه ی اجرای عدالت را تخمین زد. بی گمان بررسی میانجی گری و فراتر از آن میزان تاثیر پذیری قوانین کشورمان در این خصوص از اهمیت بسزایی برخوردار است و بی شک استفاده از چنین نهادی به دلیل آنکه فشار وارده بر دوش دستگاه عدالت را کاهش می دهد دارای اهمیت است. تبیین میانجی گری در آیین نامه میانجیگری ناظر بر ماده 84 آ.د.ک و گنجاندن آن در سیاست کیفری ایران، اثری مطلوب بر کاستن از تراکم جمعیت کیفری و افزایش مشارکت عمومی دارد. به نظر می رسد که میانجیگری کیفری یکی از مصادیق اصلی عدالت ترمیمی است و با تصویب آیین نامه مذکور قدمی در تحقق اصول و اهداف عدالت ترمیمی برداشته شده است.

کلمات کلیدی :
عدالت ترمیمی، سیاست کیفری ایران، میانجی گری کیفری، تراکم جمعیت کیفری، آیین نامه میانجی گری