
-
تعداد دوره ها7
-
تعداد شماره72
-
تعداد مقالات1,547
-
تعداد نویسندگان3,176
-
مقالات پذیرش شده618
-
مقالات رد شده929
-
درصد پذیرش39.95%
-
درصد عدم پذیرش60.05%
-
زمان پذیرش (روز)62
-
پایگاههای نمایه شده45
-
تعداد داوران76
-
تعداد مشاهده مقالات938,501
بررسی بینامتنی رابطه نفاق و ریا در قرآن و نهج البلاغه
دوره 3، شماره 26، شهریور 1400، صفحات 159 - 144
1- طلبه
2- استادیار و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم،
3- دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه میبد، پژوهشگر مطالعات اسلامی و مدرس دانشگاه
چکیده :
از جمله موضوعاتی که در قرآن و روایات به خصوص سخنان حضرت علی(علیه السلام) بسیار به آنها اشاره شده، موضوع «رابطه نفاق و ریا» است. «ریا» زیر مجموعه نفاق می باشد همچنین ریا وصف عمل شخص ریاکار است ولی نفاق وصف شخصی است که ظاهر و باطنش با هم مخالف است؛ ضرورت بررسی این موضوع در آن است که، مسلمانان جهت رسیدن به کمالات زندگی نیازمند هدایت های وحیانی و آموزه های اهل بیت به خصوص حضرت علی (علیه السلام) هستند، بنابراین اگر به نکات آموزنده قرآن و نهج البلاغه توجه نمایند، معيارهاي موشكافانه اي را استخراج خواهند كرد كه ميتواند آنان را در پيشبرد اهداف زندگي موفق نمايد. نوشتار حاضر که بر اساس روش توصیفی ـ تحلیلی نگارش یافته، در صدد نشان دادن بخشي از رابطه بین دوچهره گان(منافقان) و ریاکاران از منظر قرآن و نهج البلاغه ميباشد که از جمله یافته های این پژوهش میتوان گفت: یکی از روابط بین «ریا» و «نفاق» آن است که، شخص ریاکار ظاهرش را برخلاف باطن خود مىنمايد تا مردم را بفريبد، پس در اين حالت، رياكارى، نام ديگر پيدا مىكند كه همان دورويى و نفاق است؛ اما بر مبنای قرآن مهمترین خصوصیت انسان ریاکار، نفاق است، به عبارت دیگر عمل ریایی از کسی صادر نمیشود، مگر اینکه آن شخص دارای صفت نفاق باشد.