خلاقیت اوج توانایی تفکر بشری است که توانسته است انسان را به مرحله پیشرفت و ترقی برساند و او را در تمام مسائل و مشکلات زندگی یاری دهد. یکی از ابعاد تاثیرگذار بر خلاقیت، مدرسه می‌باشد. از میان معلمان دوره‌های مختلف تحصیلی، نقش معلمان ابتدایی در ایجاد و تقویت خلاقیت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. اصطلاح خلاقیت به آن دسته از فرآیندهای ذهنی دلالت دارد که به راه‌حل‌ها، ایده‌ها، اشکال هنری، نظریه‌های جدید و منحصر به فرد منجر می‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ر‌وش‌های تدریس در افزایش خلاقیت دانش‌آموزان مقطع ابتدایی می‌باشد. روش پژوهش تجزیه و تحلیل کتابخانه‌ای- مروری است که برای گردآوری اطلاعات به بررسی کتاب‌ها، مقالات، منابع و پایگاه‌های اینترنتی پرداختیم. یافته‌ها نشان داد که استفاده از تکنیک‌های خلاق و عوامل دیگری چون مدت زمان تدریس، روش‌های تدریس، تجارب دانش‌آموزان در فعالیت‌های خلاقانه و همچنین نگرش خلاق معلمان، بر پرورش خلاقیت دانش‌آموزان تاثیر گذار است پس پرورش خلاقيت در ميان دانش‌آموزان می‌تواند یکی از پيامدهای مثبت يادگيری در مدارس باشد. با توجه به تعاریف خلاقیت، ابعاد و الگوهای رشد آن و روش‌‌های تدریس خلاقانه به خصوص روش تدریس ساخت‌گرایی، روش تدریس همیاری و روش تدریس مشارکتی مشخص شد که خلاقیت قابلیت آموزش و پرورش دارد و با به کارگیری تکنیک‌های مربوط به آن می‌توان معلمان و به تبع آن فراگیران را تحت آموزش و پرورش قرار داد.

خلاقیت روش‌های تدریس خلاقانه دانش‌آموزان ابتدایی