دوره 6، شماره 67، بهمن 1403، صفحات 39 - 53
نویسندگان : سمیه احمد پور قادیکلائی *

چکیده :
یکی از اسباب وجوب انفاق قرابت است. قرابت یعنی خویشاوندان و نزدیکان. واجب النفقه یعنی کسانی که نفقه بر آنها واجب است. نفقه اقارب عبارت است از مسکن، البسه، غذا و اثاث البیت به قدر حاجت با در نظر گرفتن درجه استطاعت منفق. از نظر بعضی از حقوقدانان نفقه عبارت از تامین مخارج ضروری فرد یا افرادی است که تحت تکفل شخص بوده و انسان قانونا ملزم به رعایت آن می شود و بر دو نوع است نفقه زوجه و نفقه اقارب. افراد واجب النفقه از نظراسلام افرادی هستند که یا از طریق سبب با انفاق کننده نسبت دارند که فقط شامل زوجه دائمه می شود. هر گاه چند نفر از اجداد و جدات مادری و جدات پدری شخص واجب النفقه از حیث درجه اقربیت مساوی باشند نفقه را باید به اندازه مساوی پرداخت نمایند. نفقه ابوین نیز طبق اصل الاقرب فالاقرب به عهده اولاد و اولاد اولاد می باشد. بنابراین اگر کسی که مستحق نفقه است هم پدر و مادر و هم اولاد بلافصل داشته باشد که امکان پرداخت نفقه را دارند مخارج را باید پدر و اولاد او به نحو مساوی بپردازند ولی مادر وظیفه ای در پرداخت نفقه نخواهد داشت ولی اگر شخص مستحق نفقه مادر و اولاد داشته باشد که هر دو قادر به انفاقی باشند هر دو به نحو مساوی وظیفه انفاق به او را خواهند داشت. وجوب نفقه از مسلمات فقه و حقوق اسلامی است و آیات و روایات بسیاری دلیل بر این مدعاست.

کلمات کلیدی :
اندازه، ترتیب، وجوب نفقه، نفقه اقارب


مشاهده مقاله
31
دانلود
6
تاریخ دریافت
۰۷ تیر ۱۴۰۳
تاریخ ریوایز
۱۲ آبان ۱۴۰۳
تاریخ پذیرش
۰۱ اسفند ۱۴۰۳