زمینه های استبداد عقیدتی از منظر قرآن و نهج البلاغه
دوره 6، شماره 57، فروردین 1403، صفحات 11 - 29
نویسندگان : علی محمد انصاری فرد * و یداله ملکی
چکیده :
هر نوع خودکامگی در رأی و فرمانروایی را، استبداد می گویند. استبداد عقیدتی یکی از شعبه های استبداد است. در قرآن کریم به اشراف زورگو، مستکبر، فراعنه و مترفین، مستبد گفته می شود. استبداد عقیدتی عبارت است از: ارادت خود سرانه که منسلکین در ذی سیاست روحانیّه به عنوان دیانت، اظهار و ملّت جهول را به وسیله فرط جهالت و عدم خبرت به مقتضیات کیش و آیین خود، به اطاعت وا می دارند و این اطاعت و پیروی چون غیر مستند به حکم الهی است، لهذا از مراتب شرک می باشد. و هم چنین می توان گفت که مقصود از استبداد عقیدتی این است که گاهی فرد در برابر تغییر اعتقاداتش، استبداد و استکبار می ورزد و گاهی نیز از طریق اعتقاداتش استبداد و استکبار می ورزد و ادّعای الوهیّت می کند و انتظار دارد که مردم، او را به عنوان خدا و ربّ، تعظیم و عبادت نمایند و در برابر او سر تسلیم و بندگی فرود آورند. در قرآن کریم و نهج البلاغه به استبداد عقیدتی توجّه خاصّ شده است. آموزه توحيد و خداپرستي قرآن کریم و اندیشه نورانی امام علی (ع) به هيچ وجه با استبداد و خودكامگي سازگار نيست، بلكه در سراسر قرآن و نهج البلاغه، ناسازگاري با استبداد و خودسري و خود کامگی مشاهده مي شود.
هر نوع خودکامگی در رأی و فرمانروایی را، استبداد می گویند. استبداد عقیدتی یکی از شعبه های استبداد است. در قرآن کریم به اشراف زورگو، مستکبر، فراعنه و مترفین، مستبد گفته می شود. استبداد عقیدتی عبارت است از: ارادت خود سرانه که منسلکین در ذی سیاست روحانیّه به عنوان دیانت، اظهار و ملّت جهول را به وسیله فرط جهالت و عدم خبرت به مقتضیات کیش و آیین خود، به اطاعت وا می دارند و این اطاعت و پیروی چون غیر مستند به حکم الهی است، لهذا از مراتب شرک می باشد. و هم چنین می توان گفت که مقصود از استبداد عقیدتی این است که گاهی فرد در برابر تغییر اعتقاداتش، استبداد و استکبار می ورزد و گاهی نیز از طریق اعتقاداتش استبداد و استکبار می ورزد و ادّعای الوهیّت می کند و انتظار دارد که مردم، او را به عنوان خدا و ربّ، تعظیم و عبادت نمایند و در برابر او سر تسلیم و بندگی فرود آورند. در قرآن کریم و نهج البلاغه به استبداد عقیدتی توجّه خاصّ شده است. آموزه توحيد و خداپرستي قرآن کریم و اندیشه نورانی امام علی (ع) به هيچ وجه با استبداد و خودكامگي سازگار نيست، بلكه در سراسر قرآن و نهج البلاغه، ناسازگاري با استبداد و خودسري و خود کامگی مشاهده مي شود.
کلمات کلیدی :
استبداد، عقیده، مشورت، استبداد عقیدتی، قرآن، نهج البلاغه
استبداد، عقیده، مشورت، استبداد عقیدتی، قرآن، نهج البلاغه
مشاهده مقاله
239
دانلود
12
تاریخ دریافت
۱۶ مهر ۱۴۰۲
تاریخ ریوایز
۰۹ دی ۱۴۰۲
تاریخ پذیرش
۳۰ فروردین ۱۴۰۳