بررسی خانواده و تربیت در نهج البلاغه

دوره 6، شماره 59، خرداد 1403، صفحات 1 - 9

نویسندگان : سید احمد هاشمی و ابراهیم رحمانی * و عباس فریدونی

چکیده :
سابقه و هدف: خانواده یکی از مهمترین و اساسی ترین بنیان های جامعه بشری است. همه انسانها در کانون خانواده به دنیا می آیند و بیشتر دوران کودکی و نوجوانی خود را در آن سپری می کنند. انسان ها هم زمان با رشد و بلوغ جنسی ازدواج می کنند که منجر به تشکیل خانواده می شود. مواد و روشها:.مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است و پس از بررسی مفاهیم با ارائه نتایج به پیشنهادات کاربردی پرداخته شده است. روش تحقيق حاضر توصيفي و روش گردآوري اطلاعات آن، كتابخانه اي است. بدين صورت كه از منابع كتابخانه اي نظير: كتاب، مقاله، منابع خارجي و ... و آموخته هاي محقق استفاده شده است. يافته ها: از نظر این پژوهش کار عمده تربیت اسلامی این است که آدمی را به ماهیت وجودی و هدف خلقت خود آگاه سازد تا با تکیه بر عقل و مقتضای فطرتش بر اساس راه و روشی حرکت کند که برای او تبیین شده است. در روش الگویی که بیشتر صورت رفتاری مطرح است و غالباً بر اساس فطرت انسان تدوین یافته، نقش مؤثر الگویی رسول اعظم(ص) و ائمه اطهار(ع) برای خانواده‌‌ها به عنوان الگوهای مجسّم و علمای عامل بر مبنای همان ویژگی‌ها، درخور توجه است. نتیجه گیری: از مباحث ایراد شده نتیجه گرفته می شود که خانواده اولين و مهم ترين نهادي است كه زن و مرد با هم فکری و تفاهم همراه با مهر و محبت آنرا تشكيل مي دهند. در منابع اسلامی اعم از آیات و روايات صادر شده از معصومين (عليهم السلام) خانواده از جايگاه والا و بسيار ارزشمندی برخوردار گشته است.

کلمات کلیدی :
خانواده، اسلام، عوامل تحکیم خانواده‏، عدالت در خانواده