دوره 3، شماره 25، مرداد 1400، صفحات 143 - 150
نویسندگان : سیدنورالدین بهروزی نیک *

چکیده :
توجه به تعلیم و تربیت مبتنی بر دلایلی است که صبغه دینی، فلسفی و تاریخی دارند. تعلیم و تربیت همواره دارای دو حوزه نظری و عملی است که حوزه نظری نقش هدایت و راهنمایی حوزه عملی را بر عهده دارد، بعبارتی حوزه نظری ملاک و معیاری برای حوزه عملی تربیت می باشد، در این حوزه اسنادی نوشته شده است که یکی از این اسناد سند 2030 است که بنظر می رسد این سند تهدیدات و چالش های جدی و مبنایی برای تعلیم و تربیت ما که مبتنی بر آموزه های اسلامی است به همراه دارد، که تلاش ما در این نوشته آشکارسازی این تهدیدات می باشد. آنچه که ضرورت بحث و مطالعه در این زمینه یعنی نقد سند 2030 را ضروری می نماید این است که وقتی ما سندی جامع و تقریبا کامل در شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان بالاترین مرجع فرهنگی کشور مصوب و توسط مقام معظم رهبری برای اجرا ابلاغ گردیده است، و سندی بومی و متناسب با فرهنگ ایرانی اسلامی است، از سویی سند 2030 در سال 1395 تصویب شد در حالیکه سند تحول بنیادین آموزش و پرورش در سال 1390 توسط صاحب نظران عرصه تعلیم و تربیت اسلامی تدوین و تایید شده است. و از طرفی این سند 2030 هیچ گونه سنخیت و تناسبی با فرهنگ دینی و اسلامی ما نداشته و همچنیناز منظر سیاستگذاران نظام جمهوری اسلامی من جمله رهبری معظم انقلاب و قانون اساسی این سند را قابل اجرا برای تعلیم و تربیت دینی نمی دانند.

کلمات کلیدی :
تعلیم و تربیت، سند2030، تعلیم و تربیت اسلامی، تهدیدها و چالش ها.


مشاهده مقاله
751
دانلود
0
تاریخ دریافت
۱۸ فروردین ۱۴۰۰
تاریخ ریوایز
۰۳ خرداد ۱۴۰۰
تاریخ پذیرش
۲۱ مرداد ۱۴۰۰