مسئولیت مدنی سردفتر در اثر ایراد خسارت به متعاملین
دوره 5، شماره 56، اسفند 1402، صفحات 14 - 20
نویسندگان : فریده عسکری *
چکیده :
سردفتر اسناد رسمی قدرت اعتبار بخشی به اسناد را داراست و وظیفه سنگین رسمیت بخشیدن به اسناد را به دوش میکشد. گاه به واسطه قصور و تقصیر در تنظیم و ثبت اسناد رسمی، به متعاملین یا یکی از طرفین معامله خسارت وارد میگردد. مقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی برای بررسی اینکه در چه صورت سردفتر مسئول جبران خسارت وارده به طرفین معامله است، ابتدا به شرح وظایف سردفتر میپردازد. سپس مسئولیت مدنی و ارکان تشکیل دهنده آن یعنی ایراد ضرر، فعل زیانبار و رابطه سببیت میان ضرر وارده و فعل زیانبار را بررسی میکند. آنگاه روشن میسازد که چه شرایطی برای تحقق مسئولیت مدنی سردفتر برای جبران خسارت وارده به متعاملین، نیاز است. به علاوه، از پژوهش حاضر نتیجه میگردد که برای جبران خسارت وارده وفق مواد 1، 2 و 3 قانون مسئولیت مدنی، ضمانت اجرایی وجود دارد، و همینطور مرجع صلاحیتدار برای حل و فصل چنین اختلافاتی، طبق تشریفات قانون آیین دادرسی مدنی، دادگاههای عمومی میباشند.
سردفتر اسناد رسمی قدرت اعتبار بخشی به اسناد را داراست و وظیفه سنگین رسمیت بخشیدن به اسناد را به دوش میکشد. گاه به واسطه قصور و تقصیر در تنظیم و ثبت اسناد رسمی، به متعاملین یا یکی از طرفین معامله خسارت وارد میگردد. مقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی برای بررسی اینکه در چه صورت سردفتر مسئول جبران خسارت وارده به طرفین معامله است، ابتدا به شرح وظایف سردفتر میپردازد. سپس مسئولیت مدنی و ارکان تشکیل دهنده آن یعنی ایراد ضرر، فعل زیانبار و رابطه سببیت میان ضرر وارده و فعل زیانبار را بررسی میکند. آنگاه روشن میسازد که چه شرایطی برای تحقق مسئولیت مدنی سردفتر برای جبران خسارت وارده به متعاملین، نیاز است. به علاوه، از پژوهش حاضر نتیجه میگردد که برای جبران خسارت وارده وفق مواد 1، 2 و 3 قانون مسئولیت مدنی، ضمانت اجرایی وجود دارد، و همینطور مرجع صلاحیتدار برای حل و فصل چنین اختلافاتی، طبق تشریفات قانون آیین دادرسی مدنی، دادگاههای عمومی میباشند.
کلمات کلیدی :
اسناد رسمی، جبران خسارت، سردفتر، مسئولیت مدنی، مسئولیت مدنی سردفتر
اسناد رسمی، جبران خسارت، سردفتر، مسئولیت مدنی، مسئولیت مدنی سردفتر
مشاهده مقاله
225
دانلود
1
تاریخ دریافت
۱۱ آذر ۱۴۰۲
تاریخ ریوایز
۱۷ دی ۱۴۰۲
تاریخ پذیرش
۱۶ اسفند ۱۴۰۲