رابطه هوش معنوی، تنیدگی شغلي و تعهد کاری با میل به ماندن کارکنان آموزش و پرورش

دوره 6، شماره 59، خرداد 1403، صفحات 67 - 82

نویسندگان : فوزیه کرمی * و وحید شاویسی زاد و سیروس خداویسی و حدیث خانمحمدی و مهسا بسامی

چکیده :
هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه هوش معنوی، تنیدگی شغلي و تعهد کاری با میل به ماندن کارکنان آموزش و پرورش بود. پژوهش حاضر باتوجه به هدف كاربردي و شيوه اجرا از نوع همبستگي است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهر كرمانشاه در سال 1403 بودند كه استفاده از روش نمونه گيري تصادفي و برحسب جدول مورگان تعداد 300 از کارکنان انتخاب انتخاب گرديدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه هوش معنوی عبداله زاده (1397)، تنیدگی شغلی: صفارزاده (1377)، تعهد کاری پورتر (1974) و میل به ماندن فیلدوروث (1999) می باشد. داده ها با روش هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه تحليل شدند. یافته‌ها نشان داد كه بين هوش معنوی با میل به ماندن کارکنان رابطه مثبت معني داري وجود دارد. بين تنیدگی شغلي با میل به ماندن کارکنان رابطه منفي معني داري وجود دارد. بين تعهد کاری با میل به ماندن کارکنان رابطه مثبت و معني داري مشاهده می شود. متغير هوش معنوی با ضريب بتای 33/0، متغير تعهد کاری با ضريب بتای 31/0 می توانند به طور مثبت و معنی داری و متغير تنیدگی شغلي با ضريب بتای 28/0 می توانند به طور منفي و معنی داری میل به ماندن کارکنان را پيش بينی کنند. بنابراين میل به ماندن یکی از مهمترین زمینةی نگرش کارکنان است که به واسطه‌ی اثرات زیادی که دارد، از اهمیتی بالا برخوردار است. بنابراین انگیزش فرایندی روانشناختی و چند وجهی است که رفتارهای افراد را به سمت هدف های بهینه هدایت می کند و میل به ماندن احساس مطلوب، مثبت و خوشایندی است که کارکنان مدارس از شغل خود دارند.

کلمات کلیدی :
هوش معنوی، تنیدگی شغلي، تعهد کاری، میل به ماندن، کارکنان