بررسی گرایش ها و روش های تفسیری مقام معظم رهبری
دوره 5، شماره 48، تیر 1402، صفحات 99 - 111
نویسندگان : نرگس محمدی *
چکیده :
قرآن کریم حجت و دلیلی آشکار از سوی پروردگار و هدایت کننده به راهی است که استوارترین راه هاست. ولی معانی و معارف آن از نظر دلالت در یک سطح و مرتبه نیستند و به دلیل برخی عوامل و ویژگی های عارضی نیازمند تفسیر و تبیین اند. از مهمترین تحولات و دستاوردها در زمینه تفسیر قرآن در عصر حاضر، پیدایش گرایش تفسیر اجتماعی بوده که از شاخصه های اصلی این رویکرد داشتن نگاه جامع گرایانه به قرآن و فهم پیام های اجتماعی است. با توجه به آنکه مقام معظم رهبری تنها راه حل مشکلات جوامع اسلامی را رجوع به قرآن می دانند ، لذا رویکرد تفسیری اجتماعی از قرآن کریم نیز نمود بارزتری یافته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی گرایش ها و روشهای تفسیری مقام معظم رهبری و به روش توصیفی – تحلیلی، به بیان روش های تفسیری آیت الله خامنه ای پرداخته است. به نظر نگارنده این تحقیق روش تفسیری ایشان روش اجتهادی یا جامع با گرایش به تفسیر اجتماعی است و لذا یافته های این پژوهش به بررسی و تحلیل نظریات ایشان در این روش تفسیری می پردازد.
قرآن کریم حجت و دلیلی آشکار از سوی پروردگار و هدایت کننده به راهی است که استوارترین راه هاست. ولی معانی و معارف آن از نظر دلالت در یک سطح و مرتبه نیستند و به دلیل برخی عوامل و ویژگی های عارضی نیازمند تفسیر و تبیین اند. از مهمترین تحولات و دستاوردها در زمینه تفسیر قرآن در عصر حاضر، پیدایش گرایش تفسیر اجتماعی بوده که از شاخصه های اصلی این رویکرد داشتن نگاه جامع گرایانه به قرآن و فهم پیام های اجتماعی است. با توجه به آنکه مقام معظم رهبری تنها راه حل مشکلات جوامع اسلامی را رجوع به قرآن می دانند ، لذا رویکرد تفسیری اجتماعی از قرآن کریم نیز نمود بارزتری یافته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی گرایش ها و روشهای تفسیری مقام معظم رهبری و به روش توصیفی – تحلیلی، به بیان روش های تفسیری آیت الله خامنه ای پرداخته است. به نظر نگارنده این تحقیق روش تفسیری ایشان روش اجتهادی یا جامع با گرایش به تفسیر اجتماعی است و لذا یافته های این پژوهش به بررسی و تحلیل نظریات ایشان در این روش تفسیری می پردازد.
کلمات کلیدی :
تفسیر قرآن، گرایش اجتماعی، مقام معظم رهبری
تفسیر قرآن، گرایش اجتماعی، مقام معظم رهبری
مشاهده مقاله
875
دانلود
16
تاریخ دریافت
۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲
تاریخ ریوایز
۲۸ خرداد ۱۴۰۲
تاریخ پذیرش
۲۴ تیر ۱۴۰۲