سلامت معنوی از دیدگاه قرآن و روایات

دوره 5، شماره 47، خرداد 1402، صفحات 1 - 9

نویسندگان : وحید حاتمی شندی و علی قنبریان *

چکیده :
معنویت گمشده و خواسته انسان‌ها در پهنه گیتی است و زمان و مکان نمی شناسد. در نگاه مادی و اومانیستی علاوه بر اینکه معنویت الزاماً منشأ غیرمادی و قدسی ندارد، بلکه نگاه حداقلی به معنویت وجود دارد. برخی متفکران غربی مادی گرا معنویت را امری ظاهری فرض می کنند و تنها چیزی که از آن فهم می کنند احساسات ملموسی مانند امید، آرامش و نشاط است. این افراد اگر هم سخنی از دین و معنویت به بیان می آورند آن را ابزاری برای آرامش انسان ها تلقی می کنند. با توجه به مبانی اعتقادی اسلامی چنین تعریفی کامل نیست؛ زیرا معنویت اصالتاً مطلوب است نه اینکه ابزاری برای آرامش و نشاط انسان باشد و معنویت به بعد انسانی انسان مربوط است و تعالی حقیقی انسان، تنها در سایه آن محقق می شود. بنابراین در نگاه اسلامی معنویت جایگاه وسیع تر و گسترده تری دارد. بر اساس یافته های این پژوهش سلامت معنوی در اسلام سه مؤلفه اصلی دارد و تنها با وجود جمیع این مؤلفه هاست که انسان به سلامت معنوی می رسد: الف) نگرش توحیدی به هستی ب) عبادت خداوند پ) کنش توحیدی (تنظیم رفتارها براساس معیارهای الهی). در این نوشتار از طریق کتابخانه‌ای گردآوری اطلاعات انجام شده و به شیوۀ توصیفی تحلیلی پردازش صورت گرفته است. تمامی ارجاعات منبعی و سندی به‌گونۀ درون‌متنی (ای پی ای / APA) است.

کلمات کلیدی :
معنویت، سلامت، دین، نگرش توحیدی، عبادت